| aandoen* [ˈaːndun] v (deed aan, h. aangedaan) | |
| 1. | obléct si, vzít si (na sebe) co (oblečení) |
| 2. | navléct co na co (prsten ap.) |
| 3. | pustit (uvést do chodu), zapnout (spustit ap.) |
| phr | |
| het licht aandoen rozsvítit (světlo)onrecht aandoen iem. křivdit komuopzettelijk aandoen iem. iets udělat co komu naschvál (na zlost)Wie heeft het hem aangedaan? Kdo mu to udělal? | |
| last | zich last aandoen met iets mořit se s čím |
| onrecht | onrecht aandoen iem. křivdit, ukřivdit komu |
| opzettelijk | opzettelijk aandoen iem. iets udělat co komu naschvál (na zlost) |
| naschvál | udělat co komu naschvál (na zlost) opzettelijk aandoen iem. iets |
| nazout | nazout (si) co aandoen, aantrekken |
| obléct | obléct si co aantrekken, aandoen iets |
aandoen*
